‘Hoe je mij begroet bij vergaderingen, vind ik niet leuk. Je kwetst me hiermee best’ dat was wat de collega (lang geleden) me te verstaan gaf. Het schaamrood steeg me naar mijn kaken. Ojee, ik met m’n flapuit-Amsterdamse-grote mond weer....

“Ik heb er geen tijd voor, ik moet nog zoveel doen. Ik moet die ene man nog bellen om te overleggen, met die ander een afspraak inplannen en dat mailtje ligt al véél te lang op antwoord te wachten. En...

Soms lees je iets en dan denk je: “já precies!” Dat gebeurde mij toen ik de volgende zin las: “Gebruik je hoofd voor praktische zaken, niet om te bedenken wat je wilt.” Het trof me omdat het me deed denken...